De waarheid onthuld dankzij DNA-tests : tijd en twijfel bij weigering van vaderschap

Ontkenning van vaderschap en vaderschapszaken vormen een van de meest complexe en gevoelige kwesties in het familierecht. Deze gevallen doen twijfel rijzen over de relatie tussen de biologische vader van het kind en de juridische vader, en soms kunnen de gevolgen ervan de gezinsdynamiek diepgaand beïnvloeden. In dit artikel zullen we de procedures voor vaderschapsweigering en vaderschapszaken, relevante wettelijke voorschriften en recente rechterlijke uitspraken onderzoeken.

Wat is ontkenning van vaderschap en vaderschapszaak?

Een zaak van weigering van vaderschap is een juridische actie die wordt aangespannen om de registratie van een kind uit de afstammingslijn van de echtgenoot te annuleren. In dit geval beweert de persoon die als de juridische vader van het kind wordt beschouwd dat het kind niet van hem is en probeert hij de juridische gevolgen van deze situatie weg te nemen.

Een vaderschapszaak is een rechtszaak die wordt aangespannen door een eiser die beweert de biologische vader te zijn van een buitenechtelijk kind of die wil dat het biologische vaderschap wordt vastgesteld.

Juridische procedure en verjaringstermijn

Volgens artikel 289 van het Turkse Burgerlijk Wetboek moet het verzoek tot weigering van het vaderschap worden ingediend binnen een jaar vanaf de datum waarop kennis is genomen van de geboorte van het kind. Een belangrijke vraag hier is echter hoe het concept ‘leren’ wordt geïnterpreteerd. Leren moet plaatsvinden zonder twijfel, met zekerheid en zonder aarzeling.

Herziening van rechterlijke beslissingen

Regionaal Hof van Justitie van Sakarya, 2e burgerlijke kamer 2022/1620 E., 2022/2754 K. Besluit

In deze uitspraak onderstreepte de rechtbank het belang van het begrip leren bij ontkenning van het vaderschap. Er werd gesteld dat het vermoeden van klager dat het kind niet van hem is, geen leren inhoudt, en dat leren op basis van definitieve informatie moet gebeuren door middel van buitengerechtelijk DNA-onderzoek. Daarom gaat de termijn voor het ondernemen van juridische stappen op basis van verdenking niet in, maar wordt sluitend bewijsmateriaal, zoals een DNA-test, als leerzaam beschouwd.

Hooggerechtshof van TC, 2e burgerlijke kamer 2023/3904 E., 2023/2774 K. Beslissing

Op dezelfde manier werd in deze beslissing van het Hooggerechtshof benadrukt dat verdenking niet voldoende zal zijn om te leren in het geval van afwijzing van het vaderschap. Er is betoogd dat leren moet gebeuren op een manier die geen ruimte laat voor aarzeling en daarom is het bestaan van definitief bewijsmateriaal zoals DNA-testen essentieel. De rechtbank vernietigde de beslissingen die zonder DNA-testen waren genomen en zei dat er een beslissing ten gronde moest worden genomen, waarbij werd aanvaard dat de zaken binnen de verjaringstermijn waren ingediend.

Evaluatie van beslissingen

Uit de twee besluiten blijkt duidelijk dat in geval van afwijzing van het vaderschap het leren gebaseerd moet zijn op nauwkeurige informatie. De termijn voor het ondernemen van juridische stappen gaat niet in bij verdenking, maar de termijn voor het ondernemen van juridische stappen begint bij informatie die is verkregen via definitief bewijsmateriaal (bijvoorbeeld DNA-testen). Dit beschermt de rechten van eisers, voorkomt het indienen van onnodige rechtszaken en zorgt voor een eerlijk proces.

Conclusie

In gevallen van ontkenning van het vaderschap en het auteurschap is het van groot belang dat de gerechtelijke procedures goed worden afgehandeld en dat de verjaringstermijnen nauwgezet worden nageleefd. De beslissingen die de rechtbanken over deze kwestie nemen, garanderen de eerlijke werking van het rechtssysteem en helpen de familierelaties op een correcte basis te beschermen. Het is daarom noodzakelijk om in soortgelijke gevallen aandacht te besteden aan vaste jurisprudentie en wettelijke regelingen.

Daarom is het duidelijk dat het vermoeden dat een kind niet je eigen kind is, niet als voldoende wordt beschouwd om te leren en dat de periode van uitsluiting pas zal beginnen met definitieve kennis. Dit zorgt ervoor dat de wet op een eerlijke en evenwichtige manier wordt toegepast.